برایم جالب بود که ما هیچ اندیشه ای درباره ی یهودیان، آیین و رفتارهای دینی شان نداریم. اما جالبتر از آن روا یافتن و ریشه دوانیدن همجنسگرایی در این آیین یزدانی است. در این نوشته تنها به یک دلیل که بسیار جنجال برانگیز نیز بوده است ایمایی می شود.
یکی از دلایل مهم و سرنوشت سازی که باعث شد یهودیان به همجنس گرایی روی آورند و سرچشمه ی مهمی باشند برای این پدیده ی به ظاهر ناپسند محرومیت و دوری شان بود. دوری از زن و همسر و فرزند باعث می شود مرد به سوی مرد و زن به سوی زن گرایش جنسی پیدا کند. از آنجایی که آلمان های نازی می دیدند توده های بزرگی از همجنس گرایان یهودی در جایگاه های ویژه ای گرد هم می آیند و دست به کنش های همجنس گرایانه می زنند، با پشتیبانی و نیرو بخشی به قانون های از پیش گزینش و وضع شده خواست تا ریشه ی یهودیان را بکند. هیتلر دسته ای را به فرماندهی اس، اس، هیملر- فرمانده ی پولیس آلمان درسال 1936 - بر آن داشت تا به جستجو و آزار همجنس گرایان بپردازد.[1]
در این میان همجنس گرایان فراوانی در آغاز این فرایند پاک سازی همجنس گرایان و بادافراه آنها دستگیر و کشته شدند. اما نباید این را فراموش کرد که پس از چندی، آلمان ها دیگر کاری به کار همجنس گرایان نداشتند، سوراخ به سوراخ و درز به درز کشور و گاهی اروپا را می گشتند تا یهودی را پیدا کنند، آنها را دستگیر کنند و به بهانه ی همجنس گرا بودن به دار بیاویزند. یکی از شاهدان آن روزگار، یک مرد همجنس گرای آلمانی، چند تن از دوستانش که هرگز به مسایل همجنس گرایی، که از نگاه همه ی آیین ها نادرست شمرده می شود، نداشتند با برچسپ خوردن همجنس گرا بودن در کوره ی آتش سوختانده شدند. نامبرده به دنباله ی گفته هایش می گوید، " من هم دستگیر شدم. (...) ما مجبور بودیم در تمام تماس های خود حداکثر احتیاط را رعایت کنیم و من خود وادار گشتم با همه ی دوستانم قطع پیوند کنم. در سرک تنها از کنار یکدیگر می گذشتیم برای این که یکدیگر را به خطر نیاندازیم. دیگر جایی وجود نداشت که همجنس گرایان بتوانند در آنجا با یکدیگر دیدار داشته باشند."[2]
شمار پیگردها و جستجو برای یافتن همجنس گرایان در همین روزگار افزایش چشمگیری یافت. میان سالهای 1937 تا 1939 کاملا به اوج خود رسید. نزدیک به 100000 تن مرد آلمانی و اتریشی دستگیر و محاکمه شدند. ( در این میان سخنی از همجنس گرایان زن نیامده است، چرا که زنان به خاطر ترس و هراس بسیار کمتر از مردان گرایش شان را به زن دیگر در میان آلمان ها نشان می دادند. از دیگر سو به دلیل تجاوز فراوان و مرگ زنان پس از تجاوز، همجنس گرا بودن یا نبودن برای مرگ یا زندگی شان پروایی نمی آفرید.)
میان ده تا پانزده هزار تن از همجنس گرایان در اردوگاه ها و خیمه های ویژه جاسازی شدند. نگهبانان اس، اس و سایر زندانیان با آنها رفتار فوق العاده پرخاشگرانه داشتند که باعث مرگ بسیاری از آنها در جهان تنگ و تاریک اسارت شد. شمار درست همجنس گرایانی که در این خیمه ها چشم از جهان فرو بستند کاملا آکشار نیست، ولی یافته هایی وجود دارد که نشانگر 60 درصد آنانی است که جانشان را در این خیمه ها از دست دادند.
نازیها می کوشیدند در دیگاه خود به همجنس گرایان ایدیولوژی را با "دانش" همخوان باسزند و "آزمایش ها"ی شبه علمی به منظور تغییر رفتار همجنس گرایان انجام دادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر